συγγραφικός

-ή, -ό / συγγραφικός, -ή, -όν, ΝΜΑ [συγγραφή]

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη συγγραφή ή στον συγγραφέα (α. «συγγραφική ικανότητα» β. «...καὶ δεινότητος συγγραφικής», Λουκιαν.)

νεοελλ.

φρ. «συγγραφικά δικαιώματα»

(νομ.) τα ηθικά και οικονομικά δικαιώματα τού δικαιούχου πνευματικής ιδιοκτησίας επιστημονικού, φιλοσοφικού ή καλλιτεχνικού έργου

αρχ.

1. (για πρόσ.) αυτός που ασχολείται με τη συγγραφή και, ιδίως, ο πεζογράφος

2. το θηλ. ως ουσ. ἡ συγγραφική

η τέχνη τού να συγγράφει κανείς

3. φρ. «εἶδος συγγραφικώτερον» — είδος που ταιριάζει περισσότερο σε πεζό λόγο.

επίρρ...

συγγραφικῶς Α

με μεγάλη ακρίβεια, λεπτομερειακώς, όπως περιγράφεται σε συμβόλαια («συγγραφικῶς ἐρεῑν» — το να μιλά κανείς με λεπτομέρεια συμβολαίου, με μεγάλη ακρίβεια, Πλάτ.).